«اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمین الرَّحمنِ الرَّحیم مالِکِ یَومِ الدّین» (حمد:1_4)

«لا اَله اَلاّهُوَ لَهُ الحَمدُ فِی الاُولی وَ الاخِرَةِ وَ لَهُ الحُکمُ وَ اِلَیهِ تُرجَعُونَ» (قصص: 70)

وَ صَلّی اللهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَالِهِ الطَّیِبینَ الطّاهِرینَ

«وَ اُفَوِّضُ اَمری اِلَی اللهِ بَصیرٌ بِالعِبادِ» (مومن: 44)

 

اهمیت و گستردگی بحث معاد در قرآن

اساسی ترین موضوع در تعالیم انبیا و آموزشهای انسان ساز و حی مبدأ و معاد است، به طوری که در قرآن کریم بعد از توحید، بیشترین آیات دربارهء معـــــاد است، یعنی بیش از ربع آیات و پیام های قرآن مستقیماً دربارهء قیامت و حساب و کتاب و ثواب و عقاب است.

سیرهء حضرت حق برای طرح مسئله معاد چنان جامع و کامل و گویاست که هر کس کمترین بهره ای از آگــــاهی و وجدان داشته باشد راهی جز ایمان و یقین به ان ندارد، گاه با استدلالـــــــــــــهای منطقی معــــاد را ممکن دانسته و فرموده است:«کَما بَدَاَکُم تَعُودُونَ» (اعراف:29) و گــــــاه با مقایسهء آن و رستاخیر طبیعت، که بی هیچ مانعی در معرض دید همگان است، اذهان را متوجه امکـــــان و کیفیت رستاخیز بزرگ کرده و فرموده است:«اَللهُ الّذی اَرسَلَ الرِّیاحَ فَتُثیرُ سَحاباً فَسُقناهُ اِلی بَلَدٍ مَیِّتٍ فَاَحیَینا بِهِ الاَرض بَعدَ َموتِها کَذلِکَ النُّشُورُ» (فاطر:9) در جایی قدرت مطلقهء خـــــداوند را به رخ کشیده و فرمونده است: « اَوَلَم یَرَوا اَنَّ اللهَ الّذی خَلَقَ السّمواتِ وَ الاَرض وَ لَم یَعیَ بِخَلقَهَنَّ بِقادِرٍ عَلی اَن یُحیِِیَ الــــمــــــــــــَوتی بَلی اِنَّه عَلی کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ» ( احقاف:33) و در جایی دیگر زندگی جنینی انسان را به او متذکر شده و فرموده است:« یا اَیُّهَا النّاسُ اِن کُنتُم فی رَیبٍ مِنَ البَعثِ فَاِنّا خَلَقناکُم مِن تُرابٍ...» (حج:5) گاه با طرح داستانهایی چون چهار مرغ جناب ابراهیم (ع) و مرگ صد ساله عُزَیر و گاو بنی اسرائیل و خواب اصحــــــــاب کهف و همراهان موسی(ع) در وادی طور، نمونه ها و شواهدی برای مرگ و معـــــــاد می آورد و گاه با خطابهای معجزه آسا در عمق جان و روح انسان نفوذ می کند و جسم او را نیز متاثر می سازد و او را متوجه قیامت می کند.

نوشته شده در دوشنبه 87/7/15ساعت 12:7 عصر توسط زهـــرا* نظرات ( ) | |